معرفی ۱۵ گیاه برتر مقاوم به خشکی

اگر در مناطقی زندگی می‌کنید که خشک است و علاقه‌مند به پرورش گل و گیاه نیز هستید،‌ این مقاله به شما در انتخاب گیاه مناسب منطقه خشک کمک خواهد کرد. با ما همراه باشید.

گیاهان مقاوم به خشکی

انتخاب گیاهان برای چشم‌انداز باغ در مناطق خشک ممکن است یک چالش به نظر برسد؛ اما چندین درخت، درختچه، بوته و گل وجود دارد که حتی اگر باغ شما در نواحی با بارندگی کم یا بدون بارندگی باشد می‌تواند در شرایط خشک همچنان رشد کند و بسیار زیبا به نظر برسد.

این گیاهان به شما کمک می‌کنند تا زمان و هزینه‌ای را که برای آبیاری باغ خود صرف می‌کنید به حداقل برسانید. بعضی از آن گیاهان حتی ترجیح می‌دهند که در خاک ضعیف رشد کنند و شما مجبور به استفاده از کود نخواهید شد.

در این مقاله ۱۵ مورد از بهترین گیاهان مقاوم به خشکی آورده شده است.

۱. آلوئه‌ورا

صدها گونه از آلوئه‌ورا و ساکولنت گل‌دار وجود دارد که به‌صورت رٌزت بزرگ در آب‌وهوای گرم و خشک رشد می‌کنند. بسیاری از مردم با گونه‌های آلوئه‌ورا آشنا هستند؛ اما آلوئه‌ورای جواهری، آلوئه‌ورای صابونی، آلوئه‌ورای مرجانی و آلوئه‌ورای ببری نیز گیاهان مناسب برای محوطه‌سازی هستند که تحمل بالایی نسبت به خشکی دارند. بسته به گونه، گیاهان آلوئه‌ورا معمولاً دارای برگ‌های خاکستری تا سبز روشن هستند که گاهی اوقات ظاهر راه‌راه یا خالدار دارند.

در ماه‌های تابستان، بیشتر گیاهان آلوئه‌ورا تقریباً هفته‌ای یک‌بار نیاز به آبیاری دارند مگر اینکه بارندگی داشته باشید؛ و در طول زمستان، ترکیب دمای سردتر و بارندگی، معمولاً آب کافی برای زنده ماندن آن‌ها بدون آبیاری اضافی را فراهم می‌کند.

اگر گیاه آلوئه‌ورا گلدانی دارید، اجازه دهید در بین دو آبیاری، خاک گلدان کاملاً خشک شود. اگر خاک گلدان بیش‌ازحد خیس باشد آلوئه‌ورا پلاسیده می‌شود و شروع به پوسیده شدن می‌کند؛ بنابراین برای کشت آن در گلدان از مخلوط خاکی استفاده کنید که دارای زهکشی مناسب باشد. همچنین اطمینان حاصل کنید که گلدان شما دارای سوراخ‌های زهکشی مناسب باشد.

گیاه آلوئه‌ورا نیاز به آفتاب کامل دارد و خاک شنی، خشک با زهکشی خوب مناسب کشت آن است.

آلوئه‌ورا

۲. درمنه (Artemisia spp)

جنس درمنه شامل صدها گونه از بوته‌ها و درختچه‌های مقاوم است. به‌عنوان‌مثال گیاه ترخون (Artemisia dracunculus) گونه‌ای از این جنس است. این گیاهان عموماً دارای برگ‌های معطر خاکستری نقره‌ای یا سفید هستند. برخی از گونه‌های محبوب برای محوطه‌سازی شامل برنجاسف جنوبی (Artemisia abrotanum)، مریم‌گلی کالیفرنیا (Artemisia californica) و گل مروارید سفید (Artemisia lactiflora) هستند.

هر زمان که خاک شروع به خشک شدن کرد نهال‌ها را آبیاری کنید اما پس از استقرار، این گیاهان به‌طورکلی تحمل خوبی به خشکی و گرما دارند، بنابراین شما مجبور به آبیاری آن‌ها نخواهید بود مگر اینکه مدت‌زمان طولانی بارندگی نداشته باشید.

اکثر این گونه‌ها آفتاب کامل را دوست دارند، اما به دلیل داشتن شاخ‌وبرگ ظریف محل کشت آن‌ها باید در مکانی باشد که از بادهای قوی در امان باشند.

نیازهای خاکی: درمنه به خاک غنی با رطوبت کم تا متوسط و زهکشی خوب نیاز دارد.

درمنه

۳. کنگر فرنگی یا آرتیشو (Cynara cardunculus)

این همان کنگر فرنگی است که مصرف خوراکی دارد. گیاهان کنگر فرنگی رشد قائم دارند و به ارتفاع ۳ تا ۶ فوت می‌رسند. برگ‌های آن خاردار و رنگ آن از سبز تا سبز_خاکستری متغیر است.

ساقه‌های آن‌ها کاملاً ضخیم هستند. جوانه‌های گل کنگر فرنگی در فروشگاه‌های مواد غذایی به فروش می‌رسد. وقتی جوانه‌ها برداشت نشوند و در عوض اجازه شکوفا شدن داشته باشند، این جوانه‌ها به گل‌های بنفش تبدیل می‌شوند.

اگر در آب‌وهوایی زندگی می‌کنید که دمایی شبیه به سرزمین مادری کنگر فرنگی در جنوب مدیترانه دارد، می‌توانید یک گیاه زینتی زیبا داشته باشید که از پاییز تا بهار کنگر فرنگی خوراکی تولید می‌کند. در این نوع آب‌وهوا، کنگر فرنگی یک گیاه چندساله مقاوم به خشکی است که نیاز به نگهداری کمی دارد و گیاهان پس از کشت و مستقر شدن، فقط به آبیاری سبک نیاز دارند. گیاه را در خاکی که زهکشی خوبی دارد کشت کنید و آن را در برابر بادهای شدید پناه دهید.

این گیاه به آفتاب کامل احتیاج دارد و خاک آن باید غنی، دارای رطوبت متوسط و زهکشی خوب باشد.

۴. پنستمون (Penstemon spp)

این جنس شامل حدود ۲۵۰ گونه از گیاهان گل‌دار است که در آمریکای شمالی یافت می‌شود که در مناطق مختلف آب‌وهوایی ازجمله بیابان‌ها، کوه‌ها و دشت‌ها رشد می‌کنند. این گیاهان معمولاً گل‌هایی لوله‌ای شکل دارند که به‌صورت دسته‌ای روی ساقه‌های سفت‌وسخت رشد می‌کنند. آن‌ها در جذب مرغ مگس‌خوار و زنبورعسل به باغ شما بسیار عالی هستند.

این گیاهان پس از استقرار مقاومت بالایی به خشکی و نیاز به نگهداری کمی دارند. اگر بارندگی نداشته باشید ممکن است هر دو هفته یک‌بار به آب نیاز داشته باشند. برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه، خاک باید دارای زهکشی مناسب باشد.

این گیاهان در شرایط ایدئال می‌توانند کمی به‌صورت تهاجمی پخش شوند، بنابراین اگر می‌خواهید گسترش آن‌ها را محدود کنید شاخه‌های جدید را حذف کنید.

این گیاه به آفتاب کامل و خاک با مواد غذایی متوسط، رطوبت متوسط تا خشک و زهکشی خوب نیاز دارد.

گیاه پنستمون

۵. علف چشمه (‘Pennisetum setaceum ‘Rubrum)

این گیاه زینتی محبوب، رشد سریع دارد و توده‌هایی از برگ‌های باریک، قوس‌دار و قرمز مایل به ارغوانی را به طول ۳ فوت تشکیل می‌دهد.

در تابستان که سنبله‌های گل از بالای برگ‌ها امتداد می‌یابند ارزش تزئینی بالایی دارند. علف چشمه در آفتاب کامل و رطوبت متوسط خاک تیره‌تر و درخشان‌تر خواهد شد، اما برخی از خشک‌سالی‌ها را نیز تحمل می‌کند.

اگر منطقه شما چند هفته بدون بارندگی باشد، بهتر است که گیاه را آبیاری کنید. بعضی از گونه‌ها بسته به عادت رشد، ممکن است نیاز به قیم داشته باشند؛ و باید در محلی کشت شوند که از وزش باد شدید محافظت‌شده باشند. رقم “Rubrum” معمولاً در باغ پخش نمی‌شود زیرا به‌ندرت به بذر می‌رود.

این گیاه به آفتاب کامل تا سایه جزئی، خاک با رطوبت متوسط و زهکشی خوب نیاز دارد.

گیاه علف چشمه

۶. شمعدانی (Pelargonium spp)

گل‌های شمعدانی در تیره Pelargonium گیاهان واقعاً مقاومی هستند. بیشتر گونه‌ها از اواخر بهار شروع به گل دادن می‌کنند؛ و برخی از گونه‌ها – به‌ویژه انواع جدید ترکیبی، مانند ‘Rozanne’ – تا اولین سرما از پاییز همچنان شکوفا می‌شوند و گل می‌دهند.

شمعدانی‌ها به‌طورکلی گیاهان کم رشدی هستند که می‌توانند شکل بوته‌ای کوچک به خود بگیرند. آن‌ها همچنین گیاهانی با عمر طولانی هستند که می‌توانند برای دهه‌ها رشد کنند. شمعدانی یکی از ساده‌ترین گیاهان برای تکثیر از طریق قلمه است.

بیشتر گونه‌ها در برابر گرما و خشک‌سالی مقاوم‌اند. اکثر آن‌ها پس از استقرار، مدت طولانی بدون آبیاری به رشد خود ادامه می‌دهند اما در فصل رشد اگر دوهفته بارندگی نداشته باشید بهتر است کمی آب به آن‌ها بدهید. همچنین، در طول فصل رشد گل‌های پژمرده را حذف کنید تا گل‌های بیشتری ایجاد شود.

شمعدانی به آفتاب کامل تا سایه جزئی، خاک متوسط تا غنی با رطوبت متوسط و زهکشی خوب نیاز دارند.

گل شمعدانی

۷. پنجه کانگورو (Anigozanthos spp)

Anigozanthos یک تیره از گیاهان بومی استرالیا است که تنها دارای ۱۱ گونه (و چند زیرگونه) است. پنجه کانگوروی قرمز و سبز (Anigozanthos manglesii) در واقع علامت غرب استرالیا است.

این گیاهان به‌طورکلی یک رٌزت از برگ‌های سبز بلند تا سبز خاکستری در پایه خود تشکیل می‌دهند؛ و ساقه‌های گل بلند و بی‌برگ از این رٌزت بیرون می‌آیند. گل‌های این گیاه زرد – سبز، قرمز یا صورتی هستند. پنجه کانگورو به‌طور طبیعی در مناطق خشک و ماسه‌ای رشد می‌کند و به دلیل شیره‌ای که در ریشه خود ذخیره می‌کند می‌توانند خشکی طولانی را تحمل کنند.

بااین‌حال، آن‌ها با مقدار متوسطی از رطوبت خاک رشد می‌کنند و گل می‌دهند، بنابراین اگر تقریباً طی دوهفته در طول فصل رشد باران نبارید، گیاه خود را آبیاری کنید. شما در زمستان، به‌هیچ‌وجه مجبور به آبیاری این گیاه نخواهید شد. همچنین از گیاهان خود در برابر سرما و وزش باد شدید محافظت کنید. در زمستان گیاهان خود را به گلخانه و یا خانه منتقل کنید.

پنجه کانگورو به آفتاب کامل نیاز دارد اما سایه‌های جزئی را نیز تحمل می‌کند. خاک موردنیاز این گیاه باید غنی، شنی با رطوبت متوسط و دارای زهکشی خوب باشد.

گیاه پنجه کانگورو

۸. اسطوخودوس (Lavandula spp)

گیاهان اسطوخودوس سنبله‌های خیره‌کننده‌ای از گل‌های بنفش مایل به آبی تولید می‌کنند که در تمام طول فصل رشد شکوفا هستند. شکل ظاهری گیاهان اسطوخودوس در واریته‌های مختلف متفاوت است. به‌عنوان‌مثال، بعضی از آن‌ها برگ‌های بیضی‌شکل باریک و ساده دارند درحالی‌که برخی دیگر برگ‌های مرکبی دارند. بعضی از آن‌ها گیاهان متراکمی هستند درحالی‌که بقیه به‌صورت بوته‌هایی رشد می‌کنند که قد آن‌ها می‌تواند به چند فوت برسد.

اسطوخودوس همچنین به دلیل رایحه آرام‌بخشی که دارد مشهور است و گل‌ها و شاخ‌وبرگ‌های سبز نقره‌ای آن معمولاً به دلیل روغن‌های آن برداشت و خشک می‌شوند و در یک کیسه کوچک برای معطر کردن لباس استفاده می‌شوند. اسطوخودوس به‌طور طبیعی در خاک ماسه‌ای خشک و مدیترانه‌ای یافت می‌شود و برای رشد در کم‌آبی تکامل‌یافته است.

خاک را در اولین سال رشد گیاه به‌طور مرتب مرطوب نگه‌دارید؛ اما بعدازآن معمولاً فقط در صورت خشک بودن، آبیاری کنید. همچنین، شکوفه‌های باز شده را مرتباً برداشت کنید تا در طول فصل رشد گل بیشتری تولید کنند.

اسطوخودوس به آفتاب کامل نیاز دارد. خاک موردنیاز این گیاه باید دارای زهکشی خوب، ازنظر مواد مغذی متوسط با رطوبت متوسط تا خشک باشد.

اسطوخودوس

۹. درخت چای نیوزیلندی (Leptospermum scoparium)

درخت چای نیوزیلندی درختچه‌ای همیشه‌سبز و دارای برگ‌های کوچک، خاردار و معطر است. از روغن برگ‌های آن و همچنین قسمت‌های مختلف پوست آن در داروها استفاده می‌شود. این گیاه در اوایل تابستان گل‌های زیبای سفید، صورتی یا قرمز تولید می‌کند که در جذب زنبورها و سایر گرده‌افشان‌ها به باغ شما بسیار عالی است.

در سال اول گیاه خود را به‌طور منظم آبیاری کنید به‌گونه‌ای که خاک اطراف آن دائماً مرطوب باشد. از سال دوم به بعد درخت چای تحمل بالایی به خشکی دارد و به میزان متوسطی از رطوبت نیاز دارد و اگر در حدود دوهفته بارندگی نداشته باشید باید آن‌ها را آبیاری کنید.

همچنین، اطمینان حاصل کنید که خاک شما سبک و زهکشی خوبی دارد، زیرا این گیاه در برابر خاک سنگین تحمل ندارد. در صورت تمایل می‌توانید این درختچه را هرس کنید تا مانند یک درخت کوچک به نظر برسد، اگر می‌خواهید درخت چای به‌طور طبیعی رشد کند به هرس زیاد احتیاج ندارد.

این گیاه به آفتاب کامل نیاز دارد و خاک آن باید غنی، اسیدی، دارای رطوبت متوسط و زهکشی خوب باشد.

درخت چای نیوزیلندی

۱۰. پارکینسونیا (Parkinsonia spp)

پارکینسونیا یک تیره کوچک از گیاهان گل‌دار است که بخشی از خانواده نخود است. به‌طورکلی گیاهان این تیره درختچه‌های بزرگ یا درختان کوچک با شاخ‌وبرگ تنک و پوست سبز روشن هستند.

در فصل خشک برگ‌های این گیاه می‌ریزد، به این معنی که آن‌ها در فصل خشک شاخ‌وبرگ خود را از دست می‌دهند و در بارانی‌ترین فصول سال فقط برای مدت کوتاهی برگ می‌دهند. در واقع شاخه‌های آن‌ها هستند که بیشترین فتوسنتز را برای گیاه انجام می‌دهند.

این گیاهان بومی مناطق نیمه بیابانی قاره آمریکا و آفریقا هستند که تحمل عالی به خشکی دارند. در هوای گرم درختان جدید را هر هفته آبیاری کنید تا به رشد آن‌ها کمک کند؛ اما هنگامی‌که گیاهان مستقر شدند نیازی به آبیاری ندارند، مگر اینکه به مدت طولانی هوای خشک داشته باشید. همچنین، در هوای گرم درخت خود را هرس کنید تا شکل سایبان آن حفظ شود، هرس درخت در هوای سرد می‌تواند باعث از بین رفتن اندام شود.

این درخت شکوفه‌های سفید و زرد تولید می‌کند. آفتاب کامل، خاک خشک و دارای زهکشی خوب که ازنظر مواد غذایی متوسط باشد جهت کشت این درخت مناسب است.

پارکینسونیا

۱۱. اچیوم Pride of Madeira (Echium candicans)

Pride of Madeira گونه‌ای از گیاهان همیشه‌سبز گل‌دار و بومی جزیره مادیرا است. عادت رشد این گیاه به‌گونه‌ای است که به عرض ۶ تا ۱۰ فوت روی زمین پخش می‌شود و به ارتفاع ۵ تا ۶ فوت می‌رسد. در سال اول گیاه یک رٌزت از برگ‌های باریک، سبز و خاکستری تولید می‌کند و در سال دوم ساقه‌های بلند گل دهنده که با برگ پوشانده شده تشکیل می‌شود.

اچریوم

ازآنجاکه این گیاه به‌طور طبیعی در صخره‌های سنگی رشد می‌کند، می‌تواند در خاک خشک زنده بماند. مخصوصاً برای خاک سنگلاخی ساحلی مناسب است و به زهکشی عالی نیاز دارد.

گیاه خود را در طول سال اول به‌طور منظم آبیاری کنید اما در سال‌های بعد، فقط در صورت طولانی شدن دوره خشکی آن را آبیاری کنید. همچنین، برای تشویق رشد سالم در بهار، سنبله‌های گل را در پاییز حذف کنید.

رنگ شکوفه‌ها در واریته‌های مختلف بنفش – آبی و یا سفید است. این گیاه به آفتاب کامل نیاز دارد و خاک موردنیاز آن باید ازنظر مواد مغذی متوسط و همچنین دارای زهکشی خیلی خوبی باشد.

اچریوم

۱۲. فرفیون (Euphorbia tirucalli)

این‌گونه Euphorbia که به‌عنوان درخت مداد یا خار درخت هندی نیز شناخته می‌شود، یک درختچه یا درخت مقاوم به خشکی است که می‌تواند به ارتفاع ۲۰ تا ۳۰ فوت رشد کند.

فرفیون در گلدان

این گیاه دارای ساقه‌های باریک و برگ‌های کوچک بیضی‌شکل است که در سایه به رنگ سبز، قرمز، نارنجی و زرد ظاهر می‌شوند. درصورتی‌که گیاه آفتاب کامل دریافت کند رنگ برگ‌ها درخشان‌تر خواهد شد.

این گیاه بومی آب‌وهوای گرمسیری و نیمه‌خشک است و تحمل بالایی به خشکی دارد. هوای خشک و خاکی که سریع تخلیه می‌شود (زهکش خیلی بالایی دارد) را ترجیح می‌دهد.

از آبیاری بیش‌ازحد این گیاه که می‌تواند باعث بیماری‌های باکتریایی و قارچی شود، جلوگیری کنید. گیاهان تازه کشت شده را هفته‌ای یک‌بار آبیاری کنید، اما پس از استقرار گیاه، آبیاری را فقط در هنگام خشکی‌های طولانی‌مدت انجام دهید.

همچنین، این گیاه آفتاب کامل و خاکی را که زیاد ازنظر مواد آلی غنی نباشد می‌پسندد، بنابراین مجبور به کوددهی آن نخواهید شد.

هشدار

هنگام دست زدن به این گیاه حتماً از دستکش استفاده کنید؛ زیرا این گیاه ماده سمی تولید می‌کند که می‌تواند پوست را تحریک کند و اگر وارد چشم شود باعث کوری موقتی می‌شود و سایر واکنش‌های آلرژیک را ایجاد می‌کند.

فرفیون

۱۳. سیب‌زمینی شیرین بوته‌ای (Ipomea batatas)

سیب‌زمینی شیرین بوته‌ای معمولاً به‌جای غده‌ها به‌خاطر شاخ‌وبرگش پرورش داده می‌شود. این پیچک‌های بالارونده برگ‌های قلبی شکل و زیبایی دارند. واریته‌های مختلف با شاخ‌وبرگ‌های رنگی از جمله به رنگ‌های سبز، سبز روشن، بنفش و برنز وجود دارد.

آفتاب کامل بهترین رنگ را به ارمغان می‌آورد. این گیاهان پس از استقرار به مراقبت و نگهداری کمی نیاز دارند. گیاهان تازه کشت‌شده را به‌صورت هفتگی آبیاری کنید اما پس‌ازآن فقط در صورت خشکی زیاد و نبود بارندگی به مدت طولانی گیاهان را آبیاری کنید. علاوه بر این، ازآنجاکه این گیاهان رشد شدیدی دارند برای حفظ شکل بوته‌ها، آن‌ها را هرس کنید.

سیب‌زمینی شیرین زینتی گل‌های صورتی یا بنفش تولید می‌کند. این گیاه به آفتاب کامل، خاکی با مواد غذایی و رطوبت متوسط و زهکشی بالا نیاز دارد.

۱۴. گل شیپوری (Campsis radicans)

گل شیپوری، پیچک‌های گل‌دار مقاوم به خشکی هستند که می‌توانند در شرایط مختلف رشد کنند، اگرچه آن‌ها خاک ضعیف تا متوسط با رطوبت متوسط را ترجیح می‌دهند.

برگ‌های جدید پیچک‌های درحال‌رشد به رنگ سبز روشن به‌راحتی از برگ‌های قدیمی که به رنگ سبز تیره هستند قابل تشخیص‌اند. این گیاهان در تابستان گل‌های پرتقالی یا قرمز زیبایی دارند که مرغ مگس‌خوار را به خود جلب می‌کنند.

این گیاهان می‌توانند برای چندین دهه زنده بمانند، هر زمستان به خواب بروند و در بهار رشد جدیدی داشته باشند. آن‌ها در آفتاب کامل بهترین و زیباترین گل‌ها را می‌دهند اما در آب‌وهوای گرم، سایه‌های جزئی را می‌پسندد.

به‌طورمعمول نیازی به آب دادن به پیچک‌های مستقر نخواهید داشت، مگر اینکه یک دوره طولانی بدون بارش یا دوره‌ای از هوای گرم داشته باشید.

بیشترین باغبانان معمولاً گل شیپور را به شدت هرس می‌کنند تا گسترش و پخش شدن آن را محدود کنند. این گیاه پیچک‌های جدیدی از ساقه‌های زیرزمینی و دانه تولید می‌کنند که اگر هرس نشوند می‌تواند باعث خفه شدن سایر گیاهان منطقه شود.

این گیاهان به خاکی با رطوبت متوسط تا خشک و زهکشی عالی نیاز دارند.

گل شیپوری

۱۵. یاس بنفش وحشی (Ceanothus spp)

یاس بنفش وحشی بوته‌ای معطر و رنگارنگ است. آن‌ها همیشه‌سبز و در برابر خشک‌سالی مقاوم هستند و می‌توانند به‌عنوان گیاه زینتی، پرچین، پوشش زمین، مرزها و موارد دیگر استفاده شوند.

درحالی‌که بیشتر گونه‌های یاس بنفش وحشی بومی کالیفرنیا هستند، برخی از آن‌ها در شرق ایالات‌متحده آمریکا، کوهه‌ای راکی، شمال غربی اقیانوس آرام و مکزیک رشد می‌کنند. برخی به‌صورت قائم رشد می‌کنند. برخی از آن‌ها جمع‌وجور و پر بوته هستند؛ و بعضی از آن‌ها کم‌رشد هستند.

برای تقویت رشد سالم، هفته‌ای یک‌بار گیاهان جدید را آبیاری کنید. پس‌ازآن، بوته شما معمولاً به آب نیاز ندارد، مگر در دوره طولانی‌مدت خشکی. همچنین به‌طورمعمول نیازی به کود نخواهید داشت مگر اینکه خاک خیلی ضعیفی داشته باشید.

هرساله بیش از یک‌سوم درختچه را هرس نکنید تا به حفظ شکل آن کمک کند. یک درختچه متوسط می‌تواند ۱۰ تا ۲۵ سال عمر کند.

انواع رنگ: شکوفه‌های آبی، بنفش یا سفید

یاس وحشی به آفتاب کامل نیاز دارد و در خاک‌های متوسط، با رطوبت متوسط تا کم و دارای زهکشی مناسب رشد می‌کند.

یاس بنفش وحشی

جمع‌بندی

برخی گیاهان مانند آلوئه‌ورا، آرتیشو، شمعدانی، اسطوخودوس، گل شیپوری، درمنه و… نسبت به کم‌آبی و آب‌وهوای خشک تحمل بیشتری داشته و کشت آن‌ها به‌عنوان گیاه زینتی، دارویی و یا جهت چشم‌انداز باغ در مناطقی که بارندگی کم است یا منابع آبی جهت آبیاری گیاهان وجود ندارد توصیه می‌شود. به‌عنوان‌مثال گیاه آلوئه‌ورا نیاز به آفتاب کامل دارد و خاک شنی، خشک با زهکشی خوب را می‌پسندد و یا بیشتر گونه‌های شمعدانی در برابر گرما و خشک‌سالی مقاوم‌اند. اکثر آن‌ها پس از استقرار، مدت طولانی بدون آبیاری به رشد خود ادامه می‌دهند همچنین شمعدانی یکی از ساده‌ترین گیاهان برای تکثیر از طریق قلمه است.

مقالات مرتبط

منبع: Best Plants for Drought-Tolerant Gardens

این پست برای شما مفید بود؟

با کلیک بر روی ستاره به این مقاله امتیاز دهید! (بالاترین امتیاز ستاره سمت چپ)

میانگین امتیاز ۴.۱ / ۵. مشارکت‌کننده‌ها: ۳۶

اولین نفری باشید که به این مقاله امتیاز می‌دهد!

اگر این مقاله را دوست داشتید و مفید بود ...

این مقاله رو در شبکه های اجتماعی به اشتراک بذار!

از این که این مقاله برایتان مفید نبود متاسفیم!

چگونه این مقاله رو بهبود بدیم؟

به ما بگو چطور بهتر شیم؟

منتظر دیدگاه شما هستیم! ارسال دیدگاه
۳ دیدگاه پرسش و پاسخ خود را درباره این مطلب ارسال کنید!
  1. اسماعیل سلیمی
    ۱۴۰۱/۰۳/۱۳

    سلام وقت بخیر در مورد یک نوع گیاه که جایگزین مناسب برای شمشاد باشه که با شرایط حداقلی رشد کنه برای فضاهای شهری ، مقدار آب بسیار کم ، سایه دهی مناسب ، رسیدگی و حرص جزعی مثل پارکینسونیا برای مثلا متقاعد کردن شهرداری ها چی پیشنهاد می کنید ؟

  2. حسین
    ۱۴۰۰/۰۴/۱۷

    سلام یه سوال اشتم
    اسم این خارهای بیایانی که معمولا تو جاهایی که خارشتر هم هست رشد میکنه برگهای ریز دارن و خارهای کوچیک چیه؟ ریز ک میگم یعنی خود برگاش هر کدوم دوسانت هستن ولی از ۹ تا برگچه تشکیل شدن که هر برگچه کلی برگ ریز ریز شبیه سبزی خرد شده است

    • حافظ بهاری
      ۱۴۰۰/۰۴/۲۱

      لطفا عکس ارسال فرمایید

دیدگاه خود را ارسال کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*