بالا بردن عملکرد گیاه با کود های آلی، معدنی و شیمیایی

کود های شیمیایی

بیشتر کودهای شیمیایی حاوی نمک های غیر آلی از جمله درشت مغذی های نیتروژن، فسفر و پتاسیم هستند. به کودهایی که فقط محتوی یکی از این سه عنصر باشند کودهای مستقیم گفته می شود.

کودهایی که محتوی دو یا بیشتر از دو عنصر معدنی هستند به کودهای ترکیبی یا مخلوط موسوم اند و عددهای روی پاکت این کود ها مثل ۱۰-۱۴-۱۰ به ترتیب درصد NPK در کود اشاره دارد.

در جریان تولید بلند مدت کشاورزی، مصرف ریز مغذی ها توسط گیاهان زراعی می تواند به نقطه ای برسد که باید آنها را در قالب کود و به خاک اضافه کرد، همچنین ممکن است اضافه کردن عناصر غذایی به خاک برای اصلاح کمبود از پیش موجود ضرورت داشته باشد. به عنوان مثال، برخی از خاک های شنی اسیدی در نواحی مرطوب با کمبود بُر، مس، منگنز، مولیبدن و یا آهن روبه رو هستند و می‌توانند از مکمل غذایی سود ببرند.

مزیت کود های شیمیایی

همچنین احتمال دارد مواد شیمیایی جهت بهبود pH خاک مصرف شوند. pH خاک دسترسی گیاه به عناصرغذایی را تحت تاثیر قرار میدهد. اضافه کردن آهک می تواند به افزایش pH خاک های اسیدی و اضافه کردن گوگرد می تواند به کمتر شدن pH خاک‌های قلیایی منجر شود.

در مورد گوگرد، ریزموجودات زنده این عنصر را جذب می کنند و به تبع آن یون‌های سولفات و هیدروژن را آزاد می‌کنند که خاک را اسیدی می‌کنند.

کود های آلی

کودهای آلی آن دسته از کود هایی هستند که در عملیات کشاورزی ارگانیک مورد تایید هستند. برخلاف کودهای شیمیایی، خاستگاه این کود ها از رسوبات صخره ای طبیعی نظیر نیترات سدیم و سنگ فسفات، یا در بقایای گیاهی یا حیوانی است.

رسوبات صخره ای طبیعی از نظر شیمیایی، معدنی به حساب می آیند، اما برای استفاده در کشاورزی اورگانیک قابل قبول هستند. بقایای گیاهی و جانوری محتوی انواعی از عناصر غذایی در قالب ترکیبات آلی هستند.

قبل از اینکه گیاهان زراعی بتوانند عناصر غذایی را از بقایا کسب کنند، این بقایای آلی باید تجزیه شوند. تجزیه بقایای گیاهی با فعالیت ریز موجودات زنده خاک و از طریق فرآیندی به نام معدنی شدن انجام می‌شود. معدنی شدن به چندین عامل از جمله دما، آب، دسترسی به اکسیژن، PH و نوع و تعداد ریزموجودات زنده موجود در خاک بستگی دارد. در نتیجه، سرعت معدنی شدن بسیار متغیر است و عناصر غذایی حاصل از بقایا در طی دوره زمانی که از چند روز تا ماه ها و سال ها به طول می انجامد، در دسترس گیاهان قرار می گیرند.

این سرعت کم، معدنی شدن استفاده کارامد از کود آلی را با تاخیر روبه رو می کند. بنابراین ممکن است آن دسته از کشاورزانی که صرفا بر استفاده از آلی متکی هستند به اضافه کردن نیتروژن یا فسفر خیلی بیشتری از عناصر غذایی را متحمل شوند.

بقایای حاصل از کودهای آلی، ساختمان فیزیکی اغلب خاک‌ها را بهبود بخشیده و نگه داشت آب در طی تنش خشکی و زهکش مطلوب در آب و هوای مرطوب را افزایش می‌دهد. در برخی کشورهای در حال توسعه، کودهای آلی در دسترس و قابل تهیه کردن هستند.

چکیده

امروزه به دلیل استفاده بیش‌ازحد از خاک کشاورزی عناصر خاک بسیار کاهش یافته که می‌توان با استفاده از کودها این کمبود را جبران کرد که در این بین کودهای آلی سالم تر و کارآمدتر هستند زیرا از بقایای گیاهان هستند و به طور طبیعی وجود دارند.

کودهای معدنی نیز کودهایی هستند که از رسوبات صخره‌ای یا همان معادن طبیعی هستند که طی فرایندی به کودهای قابل استفاده در کشاورزی تبدیل می‌شوند و می‌توان از این کودها در کشاورزی ارگانیک نیز استفاده کرد. پس با توجه به بالا رفتن سرعت ازدیاد جمعیت و متقابلا بالارفتن نیازغذایی باید برای بالابردن عملکرد، از کودها استفاده کرد لذا برای داشتن جامعه‌ای سالم باید از کودهای سالم استفاده کرد که دو نوع آلی و معدنی از آن جمله‌اند.